WZORZEC

Kraj pochodzenia: Wielka Brytania

Data publikacji obowiązującego standardu: 24.06.1987

Użytkowanie: terier

Klasyfikacja FCI: Grupa 3 - teriery; Sekcja 2 - małe teriery (niskonożne)

 

Wygląd ogólny: mocno zbudowany. Głęboka klatka piersiowa i daleko do tyłu sięgające ostatnie żebra. Grzbiet jest prosty. Silne przednie kończyny, tylne są muskularne, co wpływa wyraźnie na ruchliwość, energiczne chody.

 

Zachowanie/charakter: mały, pełen wigoru, aktywny pies, obdarzony pewną dozą miłości własnej, prosty w kontaktach, trochę szelmowski. Żwawy, wesoły, odważny, samowolny, ale serdeczny. 

 

Głowa: długość mózgoczaszki mierzona od guza potylicznego do oczu jest cokolwiek większa od długości kufy. Głowa jest obrośnięta gęstym włosem, trzymana pod kątem prostym lub nieco mniejszym do osi szyi, nie powinna być noszona, jakby była wyciągnięta do przodu.

 

Mózgoczaszka: lekko wysklepiona. W partii czołowej winna mieć łagodny obrys. Od nasady uszu w kierunku oczu zwęża się tylko nieznacznie.  

 

Przełom czołowo-nosowy: zaznaczony, tworzą go silne zgrubienia kości czołowej górujące nad oczami (łuki nadoczodołowe) i lekkie wgłębienie między oczami.

Trzewioczaszka:

 

Trufla nosowa: czarna, dość duża, nie wystaje zanadto do przodu i pasuje do całości.

 

Kufa: zwęża się stopniowo od oczu do koniuszka nosa, nie jest zapadnięta, nie załamuje się ostro pod oczami, gdzie ma swoją objętość.

 

Uzębienie: szczęka i żuchwa są mocne, tej samej długości, szerokie, gdyż kły są znacznie rozstawione, co wpływa na charakterystyczny dla rasy szelmowki wyraz. Jak na psa tej wielkości zęby są mocne i duże, w zgryzie nożycowym, to znaczy, że siekacze szczęki przykrywają przy ścisłym kontakcie siekacze żuchwy i są ustawione pionowo.

 

Oczy: szeroko rozstawione, średniej wielkości, nie powinny być okrągłe tak ciemne, jak to tylko możliwe. Lekko zapadnięte pod obfitymi brwiami, o żywym, inteligentnym wyrazie i przenikliwym spojrzeniu. Jasne oczy są bardzo poważną wadą.

 

Uszy: małe, stojące o szpiczastych koniuszkach. Nie mogą być zbyt rozstawione na boki, ani zbytnio do siebie zbliżone. Pokryte są sierścią krótką i gładką (aksamitną) w dotyku, która nie wymaga skracania. Uszy nie powinny być na szczycie porośnięte długim, jak frędzle włosem. Szerokie o zaokrąglonych koniuszkach, duże, o grubej chrząstce, a także pokryte obfitą sierścią uszy są wysoce niepożądane.

 

Szyja: wystarczająco długa, by unosić w prawidłowy sposób głowę, jest muskularna, stopniowo rozszerza się u nasady i wtapia w skośnie ułożone łopatki. 

 

Tułów: zwarty.

 

Grzbiet: prosty.

 

Lędźwie: szerokie i silne.

 

Klatka piersiowa: jest głęboka, żebra dobrze wysklepione w swej górnej części, stają się odrobinę spłaszczone na bokach. Tylne żebra (rzekome) są długie, a odległość między ostatnimi z nich a biodrami jest krótka (w słabiznach). Nie wpływa to na swobodę ruchu.

 

Ogon: długości 12,5-15 cm, porośnięty twardą sierścią, bez frędzli, tak prosty, jak to tylko możliwe, trzymany pionowo do góry, nie może być zakręcony nad grzbietem. Długi ogon jest wadliwy, a w żadnym wypadku nie może być skrócony.

 
Kończyny:

 

Kończyny przednie: krótkie i muskularne, proste, porośnięte sierścią krótką, szorstką i gęstą.

 

Łopatki: skośnie ustawione, szerokie, ściśle przylegające do klatki piersiowej. Staw barkowy jest wyraźnie wysunięty ku przodowi (wydatne przedpiersie).

 

Łokcie: tak ustawione, by umożliwić swobodny ruch kończyn przednich, poruszające się równolegle do osi tułowia.

 

Kończyny tylne: w górnych partiach mocne, muskularne i szerokie, w całości krótkie o silnych ścięgnach.

 

Uda: silnie umięśnione, niezbyt szeroko rozstawione.

 

Stawy skokowe: należycie ukątowane i dobrze ustawione pod tułowiem. Gdy pies stoi lub porusza się znajdują się dość blisko siebie. Słupkowatość lub podstawienie są poważną wadą.

 

Łapy: kończyn przednich są większe od łap kończyn tylnych. Okrągłe, proporcjonalnej wielkości, mocne o grubych opuszkach. Łapy porasta twarda, krótka sierść. Kończyny tylne mają mniejsze łapy o grubych opuszkach. Opuszki i pazury powinny być czarne.

 

Ruch: winien być wydajny i swobodny, a kończyny stawiane prosto do przodu. Przy ukośnym ustawieniu łopatek wykrok jest długi. Tylne kończyny są elastyczne w stawach skokowych i kolanowych i dynamicznie podążają za przednimi. Zarówno sztywne chody, jak i krowia postawa są wysoce niepożądane.

 

Szata: jest dwojakiego rodzaju. Okrywowa ma ok. 5 cm długości, jest twarda, bez śladu lokowatości. Podszerstek jest krótki, miękki i gęsty.

 

Umaszczenie: białe.

 

Wzrost: w kłębie około 28 cm.

 

Wady: wszelkie odchylenia od powyższego wzorca traktowane są jako wady i oceniane zgodnie z ich stopniem.

UWAGA: samce  muszą mieć dwa normalnie rozwinięte jądra umieszczone w mosznie.